درود بر تمام دوستانی که برای من دلشون شور زد
بله من هفته پيش رفته بودم برلين نزد دوستان نيکم
از جمله دوست خوبم سعيد جونم که بيشتر تون ميشناسيدش.اينجا Potsdam نام شهر
سعيد است که ميتونم به جرات بگم که پس از ايران باستان يکی
از بهشت های روی زمين است
هر قدم که جلو ميرفتيم يک کاخ يا قصر زيبا بود با باغهای زيبا تر و تاريخی و ديدنی که دوست نيکم تمام تاريخش را ميدونست و به من نيز گفت
با اينکه موقعيت جسمی ام آنچنان عالی نسيت ولی از پای نمينشينم و به گشت و گزار ميپردازم البته با وجود دوست گلی مثل سعيد ديگر جای هيچگونه نگرانی برايم نبود .
کمی بالا تر از اين قصر های با شکوه با اين بناها روبه رو شدم نا گفته نمونه که سعيد بهتر از من در مورد اين بناهای تاريخی آگاهه.
اينجا به دستورپادشاه آنزمان هر چند که از ديار غريب آگاهی لازم را نداشته؛ ولی بنا به شنيده هايش به رسم کشور چين ساخته شده است.
و اين نيزشیر زن است ولی نميدونم اين خانم در داستانهای ما بودند حالا چه جوری از اروپا سر در آوردند خدا داند…. و من به دليل مادر بودنم از اين مجسمه خيلی خوشم آمد.
بنا به گفته سعيد اينها؛ تنها درختان نخلی هستند که در آلمان وجود دارند که همينطور نيز است
ميدونی سعيد فردانسان دوستی است و گام به گام با من همراه بود
فردای روزی که رسيدم با برنامه ريزی از قبل مشخص شده به ديدار مرد توانای زبان پارسی (آقای شيد رنگ)رفتيم و پس از چند ساعت سخن گفت و شنيد؛ از جانب اين استاد زبان پارسی که رسم ميهمان نوازی را به جای آوردند و از موقعيت بزرگتر بودنشان استفاده نيکی کردند همه با هم به يک رستوران شيک و بزرگ چينيها رفتيم چون غذای بسيارسالمی دارند.
پس از رستوران در راه به اين افراد ارتش قديم آلمان رو به رو شديم که مراسم مخصوص اجرا کردند
بله اين نيز همان جاست که گيله مرد از آشغالهايش و….عکس در بلاگش گزاشته بود
و پس از آن من و سعيد به ديدن جاهای ديدنی برلين رفتيم که مشخصه با راهنمايی او بود
اينجا محل تفکيک آلمان شرقی از غربی بوده است
و در آخر پس از ديدن آثار تاريخی ديگربه سمت دروازهء برلين رفتيم که من اينجا را هميشه از تلويزيون می ديدم
ولی به من خيلی خوش گزشت و درهمينجا از سعيد دوست بسيار نيک و گلم برای زحماتش سپاس گزاری ميکنم؛ با اينکه به من گفت که حالا حالا ها نمياد شهر ما ولی اميد وارم که بتونم يه جوری اين محبتش را جبران کنم.
آرزو دارم که هميشه خوش باشيد.
تا درودی دگر بدرود.
Read Full Post »