درود بر تو هم میهن نیکم:
در آغاز سخن باید از تو دوست خوبم سپاسگذاری کنم که من را تنها نگذاشتی و مرا در لذت دیدار یار (میهنم) همراهی کردی.
بله نازنینم من در میهن هستم و بسیار خرسند از این دیدار.
از داشتن چنین هم میهنان بسیار مهربانم
از استقبال گرمی که در فروگاه از من شد
از تلفن های پر مهری که در اینجا داشتم
از دوباره دیدن تهران بزرگ
از دریای زیبای شمال و دریای همیشه نیلیِ خلیج فارس دیدن کردم.
من عاشق بودم و عاشق تر شدم.
از دیدن دوستان اینترنتی ام خرسند و خوشحالم
از تمام خوبی هایتان
از اینکه تو مهربان را دیدم خیلی خوشحالم
از اینکه محله قدیمی ام را دیدم
از اینکه دوستانم مرا با محبتهایشان حسابی شرمنده کردند
خلاصه که خیلی خوشحال از دیدار یار هستم
ببخشید اگر وقت برای دیدن بلاگت و نوشتن کامنت ندارم
با اینکه لب تاپم را همراه دارم ولی وقت در این روزها برای منِ غربتی همانند طلاست
وقتی به یاری خدا به … برگردم از خجالت همه درمیام… چشمک…
با آرزوی تندرستی و شاد کامی برای تک تک هم میهان گلم
تا درودی دگر بدرود.
الهۀ مهر 