قلبت را تا چه اندازه می شناسی!؟

  درود بر تو :

تا به حال حتمن نام «اوشو،OSHO » اوشو (عارف معاصر هندی) را شنیدی و شاید با برخی ایده های این بزرگ مرد نیز موافق باشی!!!

در مورد دنیای فانی نظرات بسیار جالبی دارد که من نیز با ایشون موافقم.

((زندگی چیزی است غیرممکن; نبایستی باشد، ولی هست. بودن ما، درختان، پرندگان، اینها همه معجزه است. واقعا معجزه است، برای اینکه کل کائنات بی جان است. میلیونها و میلیونها ستاره و میلیونها و میلیونها منظومه ی شمسی همگی فاقد حیات هستند. فقط بر روی زمین، این سیاره ی ناچیز- که در مقایسه با کائنات ذره ای غبار بیش نیست – حیات و زندگی به وجود آمده است. زمین خوش اقبال ترین مکان در کل هستی است; چرا که در آن پرنده ها می خوانند، درختان رشد می کنند و شکوفه می دهند، انسانها عشق می ورزند، آواز می خوانند، می رقصند. واقعا اتفاقی غیرقابل باور رخ داده است))

انسانی نو، تمدنی نو، فرهنگی نو

 ده نافرمان 

اول: آزادی

دوم: فردیت و یگانگی

سوم: عشق

چهارم: مراقبه

پنجم: جدی نبودن

ششم: بازیگوشی

هفتم: خلاقیت

هشتم: حساسیت

نهم: سپاسگزاری

دهم: احساسی از رمز و راز

همه آرزوها نق نق اند. مدام بر سر تو نق میزنند، پیوسته ترا تحت فشار قرار میدهند، مدام ترا سیخونک میزنند. نمیتوانی لحظه ای استراحت داشته باشی، آرام و قرار نداری، همه آن آرزوها آنجا هستند. آرام و قرار را فقط کسانی میشناسند، که هنر بی آرزویی را درک کرده اند. در دنیا زندگی کن، بدون هیچ دغدغه ای در این باره که چه اتفاقی قرار است که بیفتد. اینکه برنده شوی یا بازنده، چه اهمیتی دارد؟

مرگ همه چیز را با خود میبرد. بردن و باختن تو غیر مادی است. تنها چیزی که اهمیت دارد و همیشه اهمیت داشته است، این است که تو چطور مسابقه را بازی کردی…

 اوشو در ژانویه 1990 کالبد خاکی خویش را ترک گفت. او در مورد تعالیم خویش می گفت:((پیام و رسالت من، ترویج آیین و مکتب و فلسفه ی خاصی نیست. پیام من نوعی کیمیا است، راه و روشی  جهت دگرگونی معنوی آدمی)).

 

*********************
در پست های آینده نیز شاید برایت از ایشون بنویسم.

اینروز ها خیلی نصیحت میگیم و میشنویم، ولی تا چه اندازه در زندگی روز مره مون کارایی هایش را میبینیم!؟ یا به کار می اندازیمشان!؟

در پناه یزدان مهر تندرست، شاد و پیروز زیوی… بدرود.

Read Full Post »