درود بر تو :
دل هوای یار و دیار را دارد
تا بینیم
این سلامت
و حال چه بر ما روا دارد!!
دلی بود و دلدار خردمند دل از دیدار دلبر شاد و خرسند
که با بانگ بنان و نام ایران دو چشمم شد ز شوق عشق گریان
چو دلبر شور اشک شوق را دید به شیرینی ز من مستانه پرسید
بگو جانا که معنای وطن چیست که بی مهرش دلی گر هست، دل نیست
به زیر پرچم ایران نشستیم و در را جز به روی عشق بستیم
به یمن عشق دُر ناب سُفتیم و در وصف وطن این گونه گفتیم
وطن خاکی سراسر افتخار است که از جمشید و از کی یادگار است
وطن یعنی نژاد آریایی نجابت ، مهرورزی ، بی ریایی
وطن خاک اشو زردشت جاوید که دل را می برد تا اوج خورشید
وطن یعنی اوستا خواندن دل به آیین اهورا ماندن دل
وطن تیر و کمان آرش ماست سیاوش های غرق آتش ماست
وطن نقش و نگار تخت جمشید شکوه روزگار تخت جمشید
وطن منشور آزادی کورش وطن جوشیدن خون سیاوش
وطن فردوسی و شهنامه ی اوست که ایران زنده از هنگامه ی اوست
وطن آوای رخش و بانگ شبدیز خروش رستم و گلبانگ پرویز
وطن شیرین خسروپرور ماست صدای تیشه آهنگر ماست
وطن گردآفرید رزم دارد چنان تهمینه یار بزم دارد
وطن یعنی درختی ریشه در خاک اصیل و سالم و پر بهره و پاک
وطن یعنی سرود پاک بودن نگهبان تمام خاک بودن
وطن شوش و چغازنبیل و کارون ارس، زاینده رود و موج جیحون
وطن خرم ز دین بابک پاک که رنگین شد ز خونش چهره خاک
وطن یعقوب لیث آرَد پدیدار و یا نادر شه پیروزِ افشار
به یک روزش طلوع مازیار است دگر روزش ابومسلم به کار است…
«سیاوش کسرایی»
*********
تا ببینیم چه پیش آید!؟ شاید از نظر جسمی بتوان رفت، که فکر نمیکنم بدون ویلچر عملی شود.
آخه با خودم عهد بسته بودم این بار بدون هیچ کمکی به ایران بروم!!!
بدرود.
الهۀ مهر 